Profeti yne Muhammed a.s. i kushtonte shume rendesi adhurimit fetar te kurbanit. Ai priste kurbane cdo vit pas vitit te emigrimit te tij nga Meka per ne Medine dhe i nxiste edhe shoket e tij (sahabet) qe te therrnin kurbane duke u thene se:
“Asnje njeri nuk mund te beje ndonje veper me te bukur se sa te prese kurban ne qofte se deshiron t’i afrohet Zotit te tij ditet e Bajramit te kurbanit.”
Ai personalisht e priste plot gezim kurbanin. Kurbanin e pare profeti Muhammed a.s. e preu vitin e dyte te hixhretit. Diten e Bajramit te atij viti ai se bashku me shoket e tij shkuan se bashku ne nje vend faleje (namazgjah) te hapur dhe te gjere. Pasi falen namazin u mbajti te pranishmeve nje ligjerate (hytbe) ne te cilen i urdheroi myslimanet qe te pritnin kurban. Ai personalisht preu dy kurbane, nje per veten e tij dhe tjetrin per myslimanet duke iu drejtuar Allahut xh.sh ne lidhje me kurbanin e dyte me kete lutje:
“Zoti im! Kete kurban e pres ne emer te atyre myslimaneve qe nuk kane mundesi financiare qe te presin kurban sot.”
Teka kafshet e kurbanit i shtrinin pertoke, profeti Muhammed a.s.u lut me kete fjale: “I ktheva syte nga Ai qe krijoi qiejt edhe token. Une nuk jam nga ata qe i mveshin shok dhe ortak Allahut. Namazi im, te qenit tim rob ndaj Krijuesit, adhurimet e mia, jeta dhe vdekja ime i perkasin vetem Allahut xh.sh Zotit te boteve, qe nuk ka te ngjashem me te. Une jame i pari mysliman. O Zoti im! Ky kurban eshte nga begatite qe na ke dhene Ti dhe per hirin Tend po e flijojme. O Zoti im! Pranoji keta kurbane qe flijojne per hirin tend. Muhamdi dhe pasuesit e tij.”
Pastaj Muhammedi a.s. tha: “Bismilah, Allahu ekber!” dhe e preu kurbanin.
(Tirmidhi, Edahi 22)
Profeti yne a.s. urdheronte te sillemi mire me te gjitha krijesat e Allahut xh.sh. Atij nuk i perlqente aspak qe njeriu te sillej ashper dhe pa dhembshuri apo ta torturonte kafshen e kurbanit.